2010, ജൂലൈ 18, ഞായറാഴ്‌ച

കിനാവുകള്‍ തളിര്‍ക്കുന്നു

പ്രണയവും പ്രഭാതവും
ഇണത്തുമ്പികളുടെ മനസ്സുപോലെ
ഉറങ്ങാത്ത അമ്മയൂടെ ആശിസ്സ് പോലെ
തളിരിലകള്‍ പേറുന്നു.
ഹൃദയത്തിന്റെ അതിര്‍വരമ്പുകള്‍ക്കുള്ളില്‍
ആകാശം തീര്‍ത്ത്
മറ്റൊരു തുമ്പി പാറിക്കളിക്കുന്നു.
മുറിഞ്ഞ വാക്കുകളാല്‍ നീ വരച്ചിട്ട
സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു കൊളാഷ്,
പാതി ആലപിച്ച ഒരു തുടിപ്പാട്ട്.
നിന്റെ നനുത്ത സ്പര്‍ശം
കിളിര്‍ത്ത ചില്ലകളായി
മെല്ലെ ഉടഞ്ഞെടുക്കണം.
ദൂരവേദനകളാല്‍ മരിക്കുന്ന മനസ്സ്
വിശക്കുന്ന നിന്റെ ഗര്‍ഭപാത്രം.
തളിരിലകള്‍ പറന്നു പോവുകയാണ്
ഭഗ്നരാത്രികളുടെ വിധിപുരാണം കേട്ടുമടുത്തു.
ഉറച്ചു തുടങ്ങുന്ന നിന്നിലേക്ക്
പടര്‍ന്നിറങ്ങാന്‍
കാലം കൊത്തി വെച്ച
പടവുകളില്ല
വാക്കില്ല
നോക്കില്ല
എല്ലാം പറയുന്ന പോക്കില്ല.
ഉണക്കിലകള്‍ പെറുക്കിക്കൂട്ടുന്ന
എന്റെ ചൂടുറ്റ പകല്‍ മാത്രം.
കാറ്റ് വേണ്ട
കാറ്റിന്റെ വളവുകളില്‍
കത്തുന്നചതിക്കുഴികളുണ്ട്
കാലിടറിയ പ്രളയ ഗാഥകളുണ്ട്
വിയര്‍ത്ത കാഴ്ചകളില്‍ പനി ശമിക്കുവാന്‍
ഒരു തളിരില
ഒരു തളിരില മാത്രം മതി.

2010, ജൂലൈ 10, ശനിയാഴ്‌ച

സ്നേഹ പ്രാകൃതന്‍

(ഡോ:ടി.പി.സുകുമാരന്)

എങ്ങും പരക്കുന്നു നിന്‍ ചിരി
നിലാവു പോല്‍ മുറിയാത്ത മൃദുഭാഷണം
മിഴികളില്‍ കെടാത്ത പുലരികള്‍
മയങ്ങാത്ത സ്വനസന്ധ്യകള്‍
നോക്കിന്‍ ചൂഴ്ന്നിറങ്ങുന്നു കന്യാവന ഗഹനത
നിന്‍ സ്പര്‍ശനമപാര വേദന താങ്ങും
ഭ്രാതൃസാന്ത്വനം.

നീ പച്ചയില്‍ പച്ച
അര്‍ദൃതയൊഴുകുമീ നാട്ടുമുടികളില്‍
കുരുത്തോല കെട്ടിയെതിരേറ്റു നിന്നു നീ
ആദിമ മനസ്സിന്റെ തെളിയുന്ന
ജീവാകാശത്തുര്‍വഗരിമയായ്.

നീ  വേരറിവ്
പൂര്‍വ്വ ശാന്തി
ഏറ്റിറക്കമില്ലാത്ത വാദ്യമഹാനദി
കൈവഴി ചേരുന്നു
നിന്റെ യാത്രകള്‍
സൌഹൃദം
നിര്‍ത്താത്ത കാലവായന
തളിര്‍ക്കുനു നിന്‍ കരകളില്‍.

നീ സഹകാരുണന്‍
ആഴി തന്നഗാധ മുദ്രകളൊളിപ്പിച്ച  ധന്യഗോത്രം
നിരാലയ ദേഹികള്‍ക്കഭയമാകുമീറ്റില്ലം.

നീയോ‌-
നീയാ നിറഭൂമിയില്‍ കണ്ണുകള്‍ നടുന്നവന്‍
നീളും നിശയുടെ നീതി കൊള്ളാത്തവന്‍
ജ്വരനോവിനെ തണുപ്പിച്ചവന്‍
സ്നേഹപ്രാകൃതന്‍.

2010, ജൂലൈ 6, ചൊവ്വാഴ്ച

ബാധ

അബോധത്തിന്റെ ചതുപ്പുകളില്‍
നിലാപ്പാല്‍ കുടിച്ചു തീര്‍ത്ത
ലഹരിയില്‍
നീ കുതിക്കുന്നതിനു മുമ്പ്....
(ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് തിലോദകം)
ശിരോ പീഡനത്തിന്റെ
കൂര്‍ത്ത വരകളില്‍
പ്രപിത ദൂര സമസ്യകളില്‍
നിനക്കെന്റെ ഹൃദയം കാണാം
പിളര്‍ന്ന മാറില്‍
കറുത്ത വാക്കാല്‍
കൊടുങ്കാറ്റ്
ഇല്ല
സഖീ
ഇത് മണല്‍ കത്തുന്ന മീനബാധ
മിഥുനത്തെ മറക്കണം
നിന്നെയും.....